برآورد ارزش حفاظتی منطقه خور و بیابانک با رویکرد ارزش‌گذاری مشروط

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، بیابان‌زدایی، گروه مهندسی طبیعت دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران.

2 استادیار، گروه مهندسی طبیعت، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران.

3 استادیار، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران.

چکیده

اکوسیستم‌های بیابانی پتانسیل قابل توجهی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی دارند و توجه به ارزش‌های بازاری و غیربازاری آنها در توسعه پایدار اقتصادی امری ضروری است. هدف این مطالعه برآورد ارزش حفاظتی شهرستان خوروبیابانک و بررسی عوامل مؤثر بر تمایل به پرداخت افراد برای حفاظت از این منطقه با استفاده از الگوی لوجیت و روش برآورد حداکثر راست‌نمایی، می‌باشد. برای این منظور 388 پرسش‌نامه از بازدیدکنندگان منطقه مورد مطالعه، جمع‌آوری و با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط به شیوه استخراج انتخاب دوگانه دو بعدی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع‌آوری شده نشان داد 71/8 درصد افراد تمایل به پرداخت برای حفاظت از منطقه دارند که نشان‌دهنده اهمیت بالای آن از دیدگاه بازدیدکنندگان می‌باشد. همچنین نتایج بیان‌گر آن است که حداکثر تمایل به پرداخت هر فرد برای ارزش حفاظتی منطقه 108540 ریال می‌باشد. بر همین اساس ارزش حفاظت سالانه مبلغ 4,228 میلیون ریال تعیین گردید. جنسیت، شغل، دفعات بازدید از منطقه، اهمیت به محیط زیست، درآمد و عضویت در سازمان‌های حامی محیط‌زیست تأثیر مثبت و معناداری بر تمایل به پذیرش مبالغ پیشنهادی داشته‌اند. نتایج تحقیق حاضر می‌تواند در برنامه‌ریزی‌های استان در بهبود شرایط گردش‌گری و همچنین اولویت‌بندی این نقاط به مدیران عرصه گردش‌گری کمک کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Estimation of conservation value of Khoor-o-Biabank area with conditional valuation approach

نویسندگان [English]

  • Hajar Aaledavod 1
  • Mohammad-Javad Ghaneei-Bafghi 2
  • Akram Neshat 3
1 M.Sc. in Combatting Desertification, Department of Nature Engineering, Faculty of Agriculture & Natural Resources, Ardakan University, Ardakan, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Nature Engineering, Faculty of Agriculture & Natural Resources, Ardakan Univrsity. Ardakan, Iran.
3 Assistant Professor, Department of Agricultural Economic, Faculty of Agriculture & Natural Resources, Ardakan University, Ardakan, Iran.
چکیده [English]

Desert ecosystems have a considerable potential to attract domestic and foreign tourists, and it is essential to pay attention to their market and non-market values in sustainable economic development. The purpose of this study is to estimate the conservation value of Khoor-o-biabank city and investigate the factors affecting people's willingness of people to pay for the protection of this area using the logit model and the maximum likelihood estimation method. For this purpose, 388 questionnaires from the visitors of the studied area were collected and analyzed using the conditional valuation method using the two-dimensional double choice extraction method. The analysis of the collected data showed that 71.8 percent of people are willing to pay for the protection of the area, which indicates its high importance from the point of view of visitors. Also, the results show that the maximum willingness to pay each person for the protection value of the area is 108,540 Rials. Based on this, the annual protection value was determined as 4,228 million Rials. Gender, occupation, frequency of visits to the region, importance to the environment, income and membership in environmental protection organizations have had a positive and significant effect on the willingness to accept the proposed amounts. The results of the present research can help the managers of the tourism field in the planning of the province in improving the tourism conditions and also prioritizing these points.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Conditional Valuation
  • Desert Ecosystem
  • Willingness to Pay
  • Logit Model

مراجع

اسلامیان، ز،. قربانی، م.، مصباح‌زاده، ط.، و رفیعی، ح، (1394). برآورد مقدار مشارکت و تمایل به پرداخت جوامع محلی برای حفظ و احیای مناطق بیابانی (بررسی موردی: نوش آباد؛ شهرستان آران و بیدگل). مدیریت بیابان، (6)3، 89-78.
امیرنژاد، ح. (1386). اقتصاد منابع طبیعی. تهران: انتشارات جاودانه، 295ص.
امیرنژاد، ح.، و خلیلیان، ص (1385). برآورد ارزش تفریحی پارک‌های جنگلی ایران با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط: مطالعه موردی پارک جنگلی سی سنگان نوشهر. منابع طبیعی ایران. (2)59، 375-365.
امینی، ع.، و شهبازی، ز. (1394). برآورد ارزش تفریحی جنگل‌های بلوط شهرستان‌های سیروان و چرداول با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط (CVM)، برنامه‌ریزی فضایی، (1)5، 27-48.
بزرگ‌زاده، ن.ب.، ریگی، م.ر.، ساسولی، م.ر.، و ذوالفقاری، ف. (1400)، بررسی تمایل به پرداخت جوامع محلی برای حفظ و احیای مناطق بیابانی (مطالعه موردی: دشت گشت– سراوان). مرتع و آبخیزداری، (4)74، 730-719.
بیات، ع.، کاووسی‌کلاشمی، م.، صبوحی‌صابونی، م.، و خانلری‌‌ریکنده، ا. (1393). کاربرد CVM در ارزش‌گذاری اکوتوریست شهر سوخته ایران. جغرافیا و توسعه، (37)12، 52-41.
حیدری‌چیانه، ر.، راحلی، ح.، و فکری، ف. (1396). ارزیابی جاذبه‌های گردشگری شهری با روش ارزش گذاری مشروط (CVM)) مطالعه موردی جاذبه‌ی شورابیل اردبیل. گردشگری شهری، (1)4، 70-57.
رفعت، ب.، و موسوی، ب.ا. (1392). برآورد ارزش تفریحی پارک هشت بهشت در اصفهان با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط (CV). محیط‌شناسی، (1)39، 164-157.
زارع‌مهرجردی، م.ر.، و ضیاءآبادی، م. (1393). ارزش طبیعت‌گردی حفاظت از منطقه تفریحی- گردشگری شیرکوه یزد، علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، (1)16، 131-123.
فتاحی اردکانی، ا. (1392)، برآورد ارزش اقتصادی آبشار مارگون در استان فارس از دیدگاه تفرجگاهی. پژوهش‌های محیط‌زیست، (8)4، 216-207.
فرج‌زاده، ز.، سلطانی، غ.ر.، و روستایی، م. (1388). برآورد تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان مجموعه تاریخی پاسارگاد و تحلیل عوامل مؤثر بر آن: کاربرد روش ارزش‌گذاری مشروط (CVM). پژوهش‌های اقتصادی، (4)9، 111-89.
مافی غلامی، د.، یارعلی، ن.ا.، و نوری کمری، ک. (1393)، ارزش‌گذاری اقتصادی تفرجگاه‌ها با استفاده از روش هزینه سفر منطقه‌ای (Z.T.C.M) (مطالعه موردی آبشار کوهرنگ استان چهار محال بختیاری). علوم و تکنولوژی محیط‌زیست، (3)16، 106-93.
موسوی، س.ن.ا. (1394). برآورد ارزش‌گذاری اقتصادی-تفرجگاهی آبشار و محوطه تفریحی خفر و تعیین عوامل مؤثر بر تمایل به پرداخت، با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط (CVM). برنامه‌ریزی منطقه‌ای، (18)5، 170-157.
نجیبزاده، ع.ا،. یگانه، ح، جهانتاب، ا.، کرمی برزآباد، ر.، و افشار، م. (1398). برآورد ارزش حفاظتی منابع طبیعی با استفاده از تمایل به پرداخت افراد (مطالعه موردی: منطقه حفاظت شده دنا). حفاظت زیست بوم گیاهان، (14)7، 135-117.
کرمی، آ.، قربانی، م.، آذرنیوند، ح.، و رفیعی، ح.، (1397)، برآورد تمایل به پرداخت ذی‌نفعان محلی جهت حفاظت و احیای مراتع (منطقه مورد مطاله: مراتع رامه، شهرستان آرادان، استان سمنان). مرتع، (2)12، 222-210.
یگانه، ح.، شریعتی، م.ر.، و سپهری، ع. (1397). برآورد ارزش حفاظتی منابع محیطی منطقه ابر شاهرود با استفاده از تمایل افراد به پرداخت هزینه، محیط‌شناسی، (1)44، 84-69.
Adamu, A., Yacob, M.R., Radam, A., Hashim, R., and Adam, S.U. (2015). Economic valuation of ecotourism resources in Yankari game reserve, Bauchi Nigeria. Procedia Environmental Sciences, 30, 139-144.
Barry, L., van Rensburg, T.M., and Hynes, S. (2011). Improving the recreational value of Ireland's coastal resources: A contingent behavioural application. Marine Policy, 35(6), 764-771.
Bateman, I.J., Langford, I.H., Turner, R.K., Willis, K.G., and Garrod, G.D. (1995). Elicitation and Truncation Affects in Contingent Valuation Studies. Ecological Economics,12(2), 161-179.
Bateman, I.J., Langford, I.H., and Rasbsh, J. (1999). Willingness to Pay Question Format in Contingent Valuation Studies. 1-14. In: I.J. Bateman, and K. G. Willis, K.G.  Valuing Environmental Preferences: Theory and Practice of the Contingent Valuation Method in the U.S., E.U. and Developing Countries. New York: Oxford University Press, 668p.
Bishop, R. C., Heberlein, T. A., and Kealy, M. J. (1983). Contingent valuation of environmental assets-comparisons with a simulated Market. Natural Resources Journal. 23, 619-633.
Busch, M., La Notte, A., Laporte, V., and Erhard, M. (2012). Potentials of quantitative and qualitative approaches to assessing ecosystem services. Ecological Indicators, 21, 89-103.
Cameron, T. A., and Quiggin, J. (1994). Estimation Using Contingent Valuation Data from a Dichotomous Choice with FollowUp Questionnaire. Journal of Environmental Economics and Management, 27(3), 218-234
Carson R.T., Groves, T., and List, J.A. (2014). Consequentiality: A theoretical and experimental exploration of a single binary choice. Journal of the Association of Environmental and Resource Economists, 1(1/2), 171-207
Ciriacy-Wanerup, S.V. (1947). Capital returns from sol conservation practices. Journal of Agricultural Economics, 29(4), 1181-1196
Costanza, R., Wilson, M. A., Troy, A., Voinov, A., Liu, S., and D'Agostino, J. (2006). The value of New Jersey's ecosystem services and natural capital. New Jersey: New Jersey Department of Environmental Protection, 179p.
Davis, R. (1963). The value of outdoor recreation: an economic study of the marine woods. PhD Thesis, Harvard University, Cambridge, 152p.
Freeman III, A.M., Herriges, J.A., and Kling, C.L. (2014). The measurement of environmental and resource values: theory and methods. New York: Routledge, 478p.
Greene, W.H. (2017). Econometric Analysis (8th edition). Pearson, 1176p.
Hanemann, M.W. (1994). Valuing the Environment through Contingent Valuation. Journal of Economic Perspectives, 8(4),19-43.
Howarth, B.R., and Farber, S. (2002). Accounting for the value of ecosystem services, Ecological Economics, 41(3), 421-429.
Judge, G.G., Hill, R.C., Griffiths, W.E., Lutkepohl, H., and Lee, T.C. (1988). Introduction to the Theory and Practice of Econometrics, New York: Wiely, 1064p.
Iasha, A., Yacob, M.R., Kabir, I. and Radam, A. (2015). Estimating economic value for potential ecotourism resources in Puncak Lawang Park, Agam District, West Sumatera, Indonesia. Procedia Environmental Sciences, 30, 326-331.
Mitchell, R.C., and Carson, R.T. (1989). Using Surveys to Value Public Goods: The Contingent Valuation Method. Washington, DC: Resources for the Future, 484p.
Randall, A., Ives, B., and Eastman, C. (1974). Bidding games for valuation of aesthetic environmental improvement. Journal of Environmental Economic and Management, 1, 132-149
Saz-Salazar. S.D., and Guaita-Pradas, I. (2013). On the value of drovers, routes' as environmental assets: A contingent valuation approach. Land Use Policy, 32, 78-88.
Song, X., Lv, X., and Li, C. (2015). Willingness and motivation of residents to pay for conservation of urban green spaces in Jinan, China. Acta Ecological Sinica, 35(4), 89-94.
Stigka, E.K., Paravantis, J.A., and Mihalakakou, G.K. (2014). Social acceptance of renewable energy sources: A review of contingent valuation applications. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 32, 100-106.
Tietenberg, T., and Lewis, L. (2018). Environmental and Natural Resource Economics (11th Edition). New York: Routledge, 584p.
UNEP (2006). Global Desert Outlook, Nairobi: United Nations Environment Programme, 147p.
Venkatachalam, L. (2004). The contingent valuation method: a review. Environmental Impact Assessment Review, 24(1), 89-124.
Vaze, P. (1998). System of environment and economic accounting (SEEA). Chapter 13, ONS, London, UK.
Wang, P.W., Ya, J., Zhong, L.S., and Mei, R. (2016). Respondent uncertainty and reliability in contingent valuation—A case of the Dalai Lake protected area. Limnologica, 58, 59-68.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 23 آبان 1401
  • تاریخ بازنگری: 13 دی 1401
  • تاریخ پذیرش: 07 بهمن 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار